fdfdsfsd Ostre zapalenie gardła i migdałków- zapalenie błony śluzowej gardła i migdałków należą do jednych z najczęstszych zapaleń w praktyce internistycznej. Infekcje mają zróżnicowane nasilenie, natomiast wszystkie łączą się samoograniczającym charakterem. 

Pojęcie anginy wprowadził już Hipokrates i w zależności od specjalizacji można mówić o anginie w przebiegu ostrego zapalenia migdałków lub też w przypadku każdej ostrej infekcji błony śluzowej gardła. 

Choroba może występować w każdym wieku, a najczęściej u dzieci <9rż. 

Objawy kliniczne: 

-Ból oraz drapanie w okolicy gardła
-obrzęk oraz zaczerwienienie gardła 
-kaszel 
-katar 
-podwyższona temperatura ciała 

-powiększenie węzłów chłonnych 

Długość trwania infekcji zależy od przyczyny. W przebiegu infekcji wirusowej, objawy zaczynają ustępować po 3-4 dniach. W przebiegu infekcji paciorkowcem objawy trwają nawet 10 dni.  

Na podstawie obrazu klinicznego możemy ocenić prawdopodobieństwo zakażenia bakteryjnego- paciorkowcem. Służą do tego odpowiednie skale- Centora/McIssaca a także Walsha. Odpowiedni wynik w skali może pozwolić nam na rozpoznanie zakażenia wirusowego i zaniechanie dalszej diagnostyki lub też w przeciwnym razie skierować pacjenta na dalszą diagnostykę mikrobiologiczną, w przebiegu podejrzenia zakażenia bakteryjnego. 

W leczeniu paciorkowcowego zapalenia gardła stosowane są antybiotyki. Zmniejszają nasilenie objawów a także zmniejszają ryzyko gorączki reumatycznej. Angina spowodowana przez Streptococcus pyogenes powinna być leczona fenoksymetylopenicyliną przez 10 dni.  

Należy pamiętać, że nawet 90% zakażeń gardła jest powodowanych wirusami, a więc nadmierne przepisywanie antybiotyków jest błędne i szkodliwe dla pacjenta.  

Leczenie wirusowego zapalenia gardła to leczenie objawowe, tzn. stosowanie środków przeciwbólowych, przecigorączkowych i przeciwzapalnych, jak np. Ibuprofen, przyjmowanie tabletek do ssania, płukanie gardła czy stosowanie różnego rodzaju miejscowych preparatów odkażających.